|
شما در حال خواندن ...
تاریخ, صبر و استقامت

سیامک پورزند به ابدیت پیوست

سیامک پورزنده به همراه دخترش آزاده

سیامک پورزنده به همراه دخترش آزاده

سیامک پورزند، روزنامه نگار با سابقه در بیمارستانی در تهران در گذشت. او همسر مهرانگیز کار، حقوقدان و از فعالان مدافع حقوق زنان در ایران بود. سیامک پورزند، در سال 1380 در تهران بازداشت و به 11 سال زندان محکوم شده بود. به گزارش سازمان عفو بین الملل، او زیر فشار بازجویان، ناچار شد در تلویزیون جمهوری اسلامی اتهامات خود را بپذیرد و پس از مدتی به دلیل کهولت سن و بیماری، در خانه ای زیر نظر ماموران امنیتی زندانی و ممنوع الخروج بود. سیامک پورزند هنگام مرگ هشتاد سال داشت.
سیامک پورزند روزنامه​نگاری است با متجاوز از پنجاه سال سابقه خدمت در رسانه‌های جمعی بویژه مطبوعات. وی کارشناس ارشد امور انتشارات هنری است و در روابط عمومی وزارت آموزش و پرورش کار کرده​است.

وی در سال ۱۳۳۱ کار خود را با روزنامه «باختر امروز» به مدیریت زنده یاد دکتر حسین فاطمی شروع کرد. کار او در این روزنامه به عنوان محقق و خبرنگار امور شهری، فرهنگی، هنری و پارلمانی تا روز ۲۸ مرداد ۱۳۳۳ ادامه داشت و از آن تاریخ به علت دگرگون شدن اوضاع مملکت تا اواسط ۱۳۳۳ فراری، مخفی، بازداشت و غیرفعال بود. پس از عادی شدن اوضاع، در پائیز سال ۱۳۳۳، مجله هفتگی «پیک سینما» را تأسیس کرد و نویسندگان بزرگی چون دکتر پرویز ناتل خانلری، سعید نفیسی، اسماعیل مهرتاش، علی اصغر گرمسیری، محمود عنایت، فریدون رهنما، دکتر هوشنگ کاووسی، نصرت کریمی و بسیاری دیگر با این مجله همکاری کردند.

مدیریت برگزاری اولین جشنواره فیلم​های ایرانی و فیلم​های برگزیده کشورهای خارجی در اسفند ۱۳۳۳ و اردیبهشت ۱۳۳۴ به طور رسمی با سیامک پورزند بود که زیرنظر رئیس دانشگاه تهران و رئیس وقت اداره کل هنرهای زیبای کشور نیز قرار داشت.

پورزند با همفکری و همراهی پسرخاله خود «احمد شاملو» در طراحی و عملی ساختن انتشار نشریه «کتاب هفته کیهان» همت گمارد و مدیریت اجرایی و روابط عمومی و هنری آن را به عهده گرفت که این نشریه تا زمان توقیف به مدت چند سال فعال بود. او همچنین با همفکری و همراهی چند تن از روزنامه​نگاران، نویسندگان، مترجمان و هنرمندان معتبر کشور و همچنین گروهی از فروشندگان باسابقه و شریف مطبوعات برای برنامه​ریزی و به وجود آوردن سندیکای نویسندگان، خبرنگاران، مترجمان و عکاسان مطبوعات کشور در سال ۱۳۳۹، سندیکای هنرمندان و متخصصان تأتر و سینما در سال ۱۳۴۰، و اتحادیه فروشندگان جراید در همان سال نقش موثری ایفا کرد. وی همچنین از اعضای منتخب هیأت مدیره سندیکای نویسندگان بود.

فراهم ساختن امکانات سفر اولین، دومین و سومین گروه از خوانندگان و نوازندگان معروف ایرانی به خارج از کشور در سالهای ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۴ و ترتیب دادن امکانات اولین و دومین سری از فیلم​های باارزش ایرانی به خارج از کشور به منظور نمایش در مجامع معتبر فرهنگی آمریکا و چند کشور اروپایی و آسیایی و همچنین در محافل ویژه‌ای برای هموطنان دور از وطن از دیگر تلاش​های فرهنگی پورزند بوده​است. وی همچنین برای گشودن پرونده​ای به عنوان ایران و ایرانیان در انجمن روزنامه نگاران خارجی مقیم آمریکا و هالیوود تلاش​های بسیاری کرد. بر همین اساس وی موفق شد برای اولین بار وارد پرونده مذکور شود و از کارت و مزایای این عضویت بهره مند گردد و در سال ۱۹۶۹ با شماره ۲۱۳۷ به عضویت هیأت بین‌المللی آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک (اسکار) درآید.

همکاری مستقیم برای برگزاری جشنواره سینمایی سپاس و جشنواره بین​المللی فیلم ایران در تهران و قبول عضویت در هیأت​های اصلی برگزارکننده، تدریس در مدارس عالی و اردوهای فرهنگی در سراسر کشور پیرامون امور مطبوعاتی، روابط عمومی و هنرهای نمایشی، و کوشش و همکاری موثر جهت ترتیب یافتن سینمارها و میزگردهای هنرهای نمایشی در مدارس عالی، دانشگاه​ها، مطبوعات و رادیو و تلویزیون از فعالیت​های خستگی ناپذیر سیامک پورزند به شمار می​رود.

سایر فعالیت‌های مطبوعاتی

همکاری موثر و مستقیم در انتشار مجله هفتگی «ستاره سینما» که متجاوز از ۲۰ سال دوام داشت و سردبیری این مجله در زمان​های مختلف
همکاری مستقیم و موثر با نشریه هنر و سینما با مدیریت دکتر هوشنگ کاووسی
نویسندگی در زمینه‌های گوناگون و سردبیری مجلات مهر ایران، روشنفکر، سپید و سیاه، اطلاعات ماهانه، اطلاعات جوانان، بامشاد، خوشه، فردوسی، نگین، امید ایران، رودکی و تأتر و سینما
متجاوز از ۱۵ سال عضویت در هیأت تحریریه و شورای دبیران روزنامه کیهان (سردبیر سرویس‌های گزارش، اجتماعی، فرهنگی)
مدیریت روابط عمومی موسسه کیهان

پس از انقلاب

بعد از انقلاب سیامک پورزند همکاری‌های دیرینه خود را با مطبوعات بویژه کیهان از دست داد و چند سالی در وضعیت نامساعد به سر برد تا اینکه در سال​های بعد در شرایطی مساعد قرار گرفت و در نتیجه توانست با نشریات مختلف ارتباط برقرار کرده و با آنها همکاری نماید(از جمله با مجله «گزارش فیلم»). وی به همین دلیل توانست که از چند سال پیش در جشنواره‌های تأتر و سینمای بعد از انقلاب شرکت کند و طی سال​های اخیر، علاوه بر فعالیت​های مذکور، سردبیر چند مجله معتبر و موفق بوده ازجمله مجله علمی، فرهنگی و پزشکی «شفا»، مجله اجتماعی فرهنگی و هنری «فضیلت»، و نشریه علمی و خبری «پیام آبادگران» که نشریه انجمن مهندسان راه و ساختمان ایران است.

سیامک پورزند تا قبل از بازداشت در انجمن مهندسان راه و ساختمان ایران به عنوان سردبیر و در مجموعه فرهنگی و هنری تهران به عنوان مدیر اجرایی و مشاور امور فرهنگی و هنری فعالیت داشت.

وی با صرف وقت زیاد و کوشش‌های مداوم سعی نمود که این مجموعه را فعال کند و موجبات حضور و رفت وآمد جوانان آگاه و فرهنگ دوست را به آن مجموعه فراهم سازد و برپایه همین هدف بود که از فعالان حقوق زن و حقوق بشر و تشکل‌های مستقل دعوت کرد تا از سالن‌ها و امکانات مجموعه در جهت تأمین نظرات خود استفاده کنند. ایجاد کتابخانه و یک پاتوق فرهنگی به مسئولیت خانم شهلا لاهیجی از جمله این تلاش‌ها بودند.

منابع: رادیو فردا | ویکی پدیا

About Wein

آگاهی چشم اسفندیار خودکامگان است میرحسین

گفتگو

هنوز دیدگاهی داده نشده است.

بیان دیدگاه

RSS روز آنلاين

  • خطایی رخ داد! احتمالا خوراک از کار افتاده. بعدا دوباره تلاش کنید.

توییتر

Follow WeinGreen on Twitter

آخرین اخبار را در ایمیل خود دریافت کنید

سبز نامه

روشی آسان و سریع برای دسترسی به وب سایت‌های فیلتر شده

سبز پروکسی